Yolun kolay olduğunu kimse söylemedi Ben de yaşayarak anlıyorum Acıya hissiz olmak terbiyesi bu! Çok çok uzun yol hikayesi… ...
Sabah ezanıyla başlar Bizim sokakta hayat Bak yaşlı bir adam Almış simit tezgahını Telaşlı adımlarla ilerliyor Hergün ama hergün aynı...
“Denemede de şiirde olduğu gibi ayrıntıların fotoğrafını çekiyoruz. Küçük şeyler üzerine iddiasız ve samimi bir dille konuşuyoruz. Ama hakikat ayrıntılarda...
Yetse artık diyorum; “Dalından şüphe ettiğim ağaçların; Gölgesinde soluklandığım ” Şüphe etmek demiş ya Paulo Coelho; Çok yeni bu...
Üzülme dedi bebek Seninleyim Haklısın, dindir öfkeni Bir bebek dedi bunu Güldü karanlıktaki bana Sarıldı en kötü halime Senin dünyan...
Dağlar kızı Elvisa Nasıl da bilirsin yaşamayı Doğadaki uyum var her yanında Orda olmak bu yüzden çok yakışıyor sana ...
Yağmur diyecekti güya Açtı ağzını söylemeden Kapattı başka bir bulut Kalk dedi gidiyoruz Burda kış bitti Kırlangıçlar yapsın o resmi...
Çok duygular hapsoldu şehrin ahraz sokaklarına ben daha yeşili yeni tanırken Derik eteklerinde Çocukluğum halıfleksli bir merdiven olur Düşlerim otobüs...
Bir yolcu uğurlama merasimidir hayat Üzerine mahzuni ayak izleri bırakılan Dervişim yamalı bir selam olur Akar düşüncelerimin delik beneklerinden Ceberrut...
Yapraklar hüzünle selamlar toprağı Bir kuşun sonbahara is-yanidir bu Sesime değerken bir k-adının saçları Her şey Ölmeye başlar d-ağlar, dallar...
Selvigül Kandoğmuş Şahin’in artık “ustalık dönemi” diyebileceğimiz 5. hikâye kitabı ‘Allah Her Yüreğe Dokunur’ içli, kırgın, kırılgan, dokunaklı ama aynı...
SERENCAM Kişi ne ederse kendine eder Gerek iyi gerek kötü Yıllar her şeyi açık eder Gerek yanlış gerek doğru ...
“Ey insanlar, eğer dirilişten yana bir kuşku içindeyseniz, gerçek şu ki, biz sizi topraktan yarattık, sonra bir damla sudan, sonra...
UÇAMAYANLAR DURAĞI Çeyrek var ağaçların yapraksız kalmasına. Yarım bir gülüş güneşin suratında, Eli cebinde geliyor sonbahar karşıdan. Rüzgarın ağzında bir şarkı,...
Bir tepeye çıkıp bağırmanın önemi anlıyorum böyle zamanlarda Mum alevinde yanışımı seyrediyorum Anlamayacaklar diye Tek kelime sormuyorum etraftakilere Konuşuyorum amenna...
ufaldıkça ufalıyor , o koca kasnak, ateş kusan kibirli hale, ışıktan oyunuyla kimi için düzenbaz. Gövden küçülüyor şimdi, değil mi,...
günü gününe sığmayan bir şey yaşıyorsun her gün kirpiklerimden akan ışık, gözünün karasında mı ölüyor? belki bir hikayeye varacak, tekinsiz...
Geceler bizden alınmış Anlar şehire yabancı Uykular desen yarım Gündüze sığma telaşı Heceler bizden alınmış Anlar şiire yalancı Duygular...
Üzülme dedi bebek Seninleyim Haklısın, dindir öfkeni Bir bebek dedi bunu Güldü karanlıktaki bana Sarıldı en kötü halime Senin dünyan...
Bazen planlı, bazen de plansız işler yaparız. Planlı yaptıklarımız gerginliğe yol açar zaman zaman, aman bir terslik olmasın diye diken...
Yaşadığımız şehir, bu şehri inşa edenler, bizim için oldukça önemli. İstanbul önemli, İstanbul’da Üsküdar önemli. Bunun için Üsküdar’ı tanımak, bilmek...
-Sevgili Mukadder, yeni kitabın; ‘Nuh’un Kızı’ hayırlı olsun, bahtı açık olsun. Geleneği bozmadan sana da ilk olarak; yazma serüvenin nasıl...
Unuttum sanıyorsun değil mi, o gözleri, bakışları zeytuni yeşiliyle göz kırpmaları. Yazdıklarımı bir bilseydin, binlercesiyle kâğıda dökülmüş satırları… Sabah postadan...
Mutluluk neredeymiş şimdiye kadar? Sehpanın üzerindeymiş de Biz mi almasını bilmemişiz? Her zamanki şeyler bende Dertler aslında aynı yerde...
