KANTO

Benim ırmak kokusuna alerjim var dedi biliyor musun

çocukluğundan getirdiği bir ırmak kokusuna.

Islak güneşte kulaç attığı günleri getirip koydu.

Soft bir aşkın tam ortasına

yaşantısının mavi denizinden birkaç damla yaş bıraktı.

Elimi uzun uzun tutmasından anlamıştım zaten

beni bırakıp gideceğini.

O gün şehirde küçük sıkıntılarıyla küçük adamlar

telaşlı telaşlı dolaştı, küçük alışverişlerle

oyalandı ev kadınları.

O gün şehirde farkına varılmayacak insanlar

yine birbirlerinin farkına varmayarak yaşadı.

Aşk sessiz çığlıklarıyla

gecenin soğuk yüzlü mermerine

artık bir ırmak olmak

istemediğini yazıyordu.