METRUK AŞK

haykırıp duruyorum

koca bir aşkın kursağında..

enflasyona endeksli değildim..

serbest olasılıkta da

prim etmiyorduaşkım..

üstelik yağmalanmıştım ve

metruk bir köşktü kalbim..

oysa arefesindeydik insan olmanın…

endüstri ekonomiye tabiydi

su ve emekse tüketime..

aslolan varolabilmekti

kendine tarz alıp vermelerde…

süt ve bal çok prodüktivite

lakin onlar çok fıtri

sitemim ve küskünlüğümse

çok antikapitalite…

sınırsız ihtiyaçların vardı senin

benimse sınırlı kaynaklarım

rantabiliteliği orantılayamazdı zaten kalbimiz.

serbestti artık aşk ve serbest olan

her daim tabiydi yağmalanmaya..

net kurtulma payıysa… serbest atışlarda istisna..