ESKİ ZAMAN KALINTILARI

Soluksuz bir gece bu.

Sesler bölebilir filmi.

Odamın tavanında uçuşan

Silüetin gibi parçalanmış zaman.

Şuurumaltında dolaşan binlerce kehkeşan

Bilinmedik bir zafere çekiyor yolumu.

Acı yok /kimi zaman/

Nefessiz de aydınlanıyor insan.

Bir kral mezarıdır çocukluğum

Alameti bakışlarımda.

Bakışlarım irkiliyor kapı gıcırtısıyla.

Odalar var, her yerde insan,

Oralarda bize kalmamış mekân.

Bundan mı ki yurtsuzluğum?

Ellerimde eski zaman kınaları.

Annemin sırrıdır: “Kadın nişansız(kına) olmaz.”

Ellerime bak anne

Nişansız yola çıkılmaz.

Avuçlarımda pusulam

Ne yöne gitsem bin bir sokaklı çıkmaz.

Havsalamda mahşerî kalabalık,

Hepsinin suratında donmuş mağlubiyetler

Niyet ettim unutmaya!

Sonra dedim ki

Anılar atlı, umutlar yaya!