Hangi yarayı tanısam geçmiyor beni Ellerinden aldığım sevincimi ıskalayıp tutuyor ellerimden Geziyorum yorgunluğum hiç değmemiş gibi yüzüme Bağırsa da ardımdan dönüp bakamıyorum Nazımın hiç geçmediği mazime Cevaplanmamış bir yüzüm var Her zaman susup geçtiğim kıyısından Bir yaram var anlayınca kapanacak gibi Anlayıp içimden kilitliyorum kapımı Kahroluyorum sırlarımı açınca kendime...
Hangi yarayı tanısam geçmiyor beni
Ellerinden aldığım sevincimi ıskalayıp tutuyor ellerimden
Geziyorum yorgunluğum hiç değmemiş gibi yüzüme
Bağırsa da ardımdan dönüp bakamıyorum
Nazımın hiç geçmediği mazime
Cevaplanmamış bir yüzüm var
Her zaman susup geçtiğim kıyısından
Bir yaram var anlayınca kapanacak gibi
Anlayıp içimden kilitliyorum kapımı
Kahroluyorum sırlarımı açınca kendime
Alışılmış bir korkunun yerlisiyim
Vurulsam da vurulmasam da düşeceğim elbet
Fakat ben hep seveceğim yaramı
Kapansa da düşüp peşine
Anahtar Kelimeler: Süleyman Bozkurt