Hangi yarayı tanısam geçmiyor beni Ellerinden aldığım sevincimi ıskalayıp tutuyor ellerimden Geziyorum yorgunluğum hiç değmemiş gibi yüzüme Bağırsa da ardımdan dönüp bakamıyorum Nazımın hiç geçmediği mazime   Cevaplanmamış bir yüzüm var Her zaman susup geçtiğim kıyısından Bir yaram var anlayınca kapanacak gibi Anlayıp içimden kilitliyorum kapımı Kahroluyorum sırlarımı açınca kendime...

Hangi yarayı tanısam geçmiyor beni

Ellerinden aldığım sevincimi ıskalayıp tutuyor ellerimden

Geziyorum yorgunluğum hiç değmemiş gibi yüzüme

Bağırsa da ardımdan dönüp bakamıyorum

Nazımın hiç geçmediği mazime

Cevaplanmamış bir yüzüm var

Her zaman susup geçtiğim kıyısından

Bir yaram var anlayınca kapanacak gibi

Anlayıp içimden kilitliyorum kapımı

Kahroluyorum sırlarımı açınca kendime

Alışılmış bir korkunun yerlisiyim

Vurulsam da vurulmasam da düşeceğim elbet

Fakat ben hep seveceğim yaramı

Kapansa da düşüp peşine

Anahtar Kelimeler: Süleyman Bozkurt