Menu
… ESRAR KİPİNDE…
Şiir • … ESRAR KİPİNDE…

… ESRAR KİPİNDE…

Kırkımı çıkarmadan göğe dayandı ayaklarım,

Yedimi atlayamadan duydum gül kokusunu,

Yutkunmalı değil miyim bir bebek gülüşünde,

Annesinin meleğiyken, ins halimle,

Ağlamak balım olmalı değil mi bir arının vızıltısında,

Çiçeğe, börtü böceğe mersiyemle,

Zeytin’e, İncir’e, Asr’a and ile,

Uzay çağında doğmalı,

Havva kadın ruhunda, kelebek ömrümü yaşamalı değil miyim?

Kendimi kandırmadan…

Bir Yasemin yılımı daha yaşıyorken şimdi, Eylül’de,

Geçmiş zaman, gelecek zaman, şimdiki zaman,

Çekimleniyorum istek kipinde,

Olumsuzluk ekiyle,

Çekimleniyorum.

İncineyim/ İncinesin /İncine… Vesaire…

Olumsuzu… Çekimleme!

Çek beni.

Çekme…

Kuş kanadı yüreğimden ellerini çekme.

Uçamam.

Halatı kopmamış kangren bileklerimden yüreğini çekme.

Göçemem.

Yıldız avına çıkıp oltana bulutlarımı çekme.

Gölgelenemem.

Sevip sevip ah çekme.

Eylül biter, kış biter, Nisan biter, yaz biter.

Ne de çabuk geçen gün biter.

Çekemem…

Kimsenin çekemediğini ben de çekemem.

Şerbetini ah kesrette bir nefsin,

Kahkasını dünyanın… Çekemem.

Gelme’nin esrarıyla yaşayınca ve ölüm de şehit olunca,

Çekeceğim ben de…

Gitme’yi Esrar Kipinde, … şahıs ekiyle,

Olumlu haliyle…

YASEMİN

1980 Amasya doğumlu. 2002 yılında Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünden mezun oldu. Halen edebiyat öğretmeni olarak görevine devam etmektedir. Çeşitli dergilerde, kültür sanat edebiyat sitelerinde şiir, hikâye, deneme ve biyografiler yazıyor. Evli ve iki çocuk annesi.

Diğer Yazıları